China / Korea 2008

De dag begon weer goed met een voortreffelijk ontbijtbuffet in het Hong Kong Disneyland hotel. Wat een waanzinnige keuze heb je hier zeg. Het kan letterlijk niet op.

De liefhebbers van Disney parken moesten nog 1 dag langer wachten want voor deze dag stond eens geen pretpark gepland. We gaan met de boot een dagje naar Macau. Macau heeft, net als Hong Kong, min of meer een onafhankelijke status en daarmee naast een eigen valuta ook een eigen immigratie registratie. Een bezoekje aan Macau vanuit Hong Kong levert dan ook vier nieuwe stempels op in het paspoort. Met de boot duurt de oversteek zo'n anderhalf uur en is weinig spannend.

Macau bestaat in feite uit twee grote eilanden die nogal veschillend zijn. Zoals Hong Kong van Engelse oorsprong is, zo hebben de Portugezen zich in Macau gevestigd en dat is nog terug te zien in een aantal gebouwen aan de haven en aan de straatnamen. Veel is er van de oorspronkelijke plaats niet over want de semi-onafhankelijkheid maakt het een aantrekkelijke plaats voor de vele casino's. Er wordt gezegd dat de omzet van de casino's in Macau hoger is dan die van Las Vegas.

Het bovenste eiland is dan ook flink volgebouwd en is helemaal voor de toeristen ingericht. Een groot stuk van het zuidelijke eiland is nog natuur en hier zijn ook vele tempels te vinden. Op de overgang van beide eilanden staat een enorme televisietoren waar je o.a. in de mast kunt klimmen, bovenop kunt rondlopen, langs een kabel afdalen of bungeejumpen.

Het vervoer naar de hotels/casino's is goed geregeld. Op de aankomstplaats staat van ieder casino een gratis pendelbusje. John en ik gaan bij het Venezian hotel kijken omdat daar een show van Cirque du Soleil zou worden opgevoerd. Vanuit het busje krijgen we goed zicht op de machtige gebouwen op het noordeiland. Het Venezian hotel zelf is verbluffend. De luxe die het gebouw van binnen uitstraalt is overweldigend. Een enorme centrale ruimte met roulette en blackjack tafels en nog een hoop andere spellen die ik niet ken. En dan de rijen met fruitmachines natuurlijk. Op de eerste etage bevinden zich eindeloos veel luxe winkels. Het meest opvallende echter zijn natuurlijk de drie kanalen tussen de winkels door waar de gondels zich doorheen bewegen. On-ge-lo-ve-lijk.

We brengen al gauw twee uur door alleen al in dit hotel. Helaas blijkt er vanavond geen Cirque show. Jammer want het zou een splinternieuwe zijn die zelfs John nog niet heeft gezien.

Op de kaart had ik een foto gezien van de A-Ma tempel op het zuideiland van Macau en daar wilde ik wel even een kijkje nemen. Aan het weggetje op de kaart te zien moest deze bovenop een berg liggen. De taxi vanaf het Venezian wilde ons wel brengen maar die stopte uiteraard onderaan de berg. Dan maar verder lopen. Net tien passen gezet en een drietal chinese dames roepen ons iets na maar dat is niet te verstaan. De wandeling naar boven is erg zwaar, zeker met de temperaturen waar we hier mee te maken hebben. We zitten op 22 graden NB en ik ben nog nooit zo dicht bij de evenaar geweest. Na een minuut of 20 komen we een bordje tegen waarop staat aangegeven dat we nog zo'n 700 meter verder moeten. Een half uur verder dringt het tot ons door dat het niet 700 meter verder maar 700 meter hoger moet hebben betekend. Bij het uitpuffen aan de kant van de weg krijg ik ineens een zwart-oranje spin in het vizier zo groot als mijn uitgestrekte hand. We lopen snel weer verder. Dan stormt ineens een klein busje in lage versnelling ons voorbij met daarin de drie mensen die we beneden al zagen. Ik denk dat ik weet wat ze ons duidelijk probeerder te maken :)

Hoe dan ook, na de klim bereiken we de tempel van A-Ma en is het het ineens helemaal waard. Wat een schitterend bouwwerk zeg. Dit ziet er nog eens een heel stuk beter uit dan de verboden stad van Beijing. En wat een rust. Deze tempel is nog gewoon in gebruik en toeristen zijn er niet. Ik denk dat dit het meeste indruk op me heeft gemaakt van de hele trip.

Via het Venezian en het shuttlebusje komen we weer terug bij de haven. Hier bevindt zich ook Macau's Fisherman's Wharf. Toch nog een pretparkje dus? We hebben nog wat tijd over en hoewel de achtbaan niet meer in gebruik is nemen we een kijkje. Het parkje is uitgestorven en naast een paar draaimolens is er op het eerste gezicht ook niet veel te doen. We hebben niet heel veel tijd om het verder te inspecteren. Het park ziet er erg netjes en goed gethematiseerd uit maar qua attracties stelt het weinig voor.

Aan het eind van de middag varen we terug naar Hong Kong. De meeste mensen gaan nog even een avondje in Disney kijken of gewoon terug naar het hotel maar ik moet vanwege alle souvenirs nog een extra koffertje zien te kopen en Chris wil Hong Kong bij avond eens bekijken en zo slenteren we door de stad. Voor het diner vinden we een klein noodle restaurantje in een zijstraat. Hier wordt weer eens geen Engels gesproken maar we komen er nog aardig uit. De keuze per gerecht is mild-pittig-heet-zeer heet en extra heet. Het lijkt ons veilig om voor pittig te gaan maar dit is voor ons al zo scherp dat de tranen bij de eerste happen al in onze ogen springen. En een lol dat ze van het restaurant hebben. We komen toch nog een heel eind. Een lekker cultuurdagje zo.